Triku bat naiz baina,
gauzak zer diren,
naturak barrurantz jarri zizkidan arantzak.
Kanporantz, ostera,
azal fin-fina dut,
hauskorra,
edozein haize boladak urratzen duena,
larrua deitzea ere merezi ez duen geruza ezdeusa.
Beldur naiz hala,
edozein mugimendu ezusteko egin ezinik,
arnasa sakonegi hartu ezinik,
lar maitatu ezinik,
pentsamenduak harrotu ezinik,
itxaropenak, ametsak, nahiak
nahi gabe haziko ote zaizkidan
eta hazi legez
zulatu,
lehertu,
hustu,
zulo are handiagoa utzita,
hor erdian,
beltz,
huts,
arantzek inguratuta.
Triku bat naiz,
eskertuta,
nire arantzek ezin diotelako
ezustean
inori minik eman.
Kanpoko haizearen beldur,
barruko arnasari eutsirik.
Asel Luzarraga euskal idazle eta itzultzailearen web pertsonala